هیچ و دیگر هیچ

هیچ اگر سایه پذیرد،منم آن سایه هیچ

هیچ و دیگر هیچ

هیچ اگر سایه پذیرد،منم آن سایه هیچ

هیچ و دیگر هیچ

می نویسم....
گاهی،تنها راه رسیدن به آرامش درونی من است

گاهی،آزارم میدهد.

برایم هم رنج است و هم لذت...

نه می شود رهایش کنم نه نمیخواهم که رهایش کنم.

دلا دیدی...سایه.هوشنگ ابتهاج



ﺩﻻ‌ ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﺍﺯ ﺷﺐ ﺳﺮﺩ
ﭼﻮ ﺁﺗﺶ ﺳﺮ ﺯ ﺧﺎﮐﺴﺘﺮ ﺑﺮﺁﻭﺭﺩ

ﺯﻣﯿﻦ ﻭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﮔﻠﺮﻧﮓ ﻭ ﮔﻠﮕﻮﻥ
ﺟﻬﺎﻥ ﺩﺷﺖ ﺷﻘﺎﯾﻖ ﮔﺸﺖ ﺍﺯﯾﻦ ﺧﻮﻥ

ﻧﮕﺮ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﺷﺐ ﺧﻮﻧﯿﻦ ﺳﺤﺮ ﮐﺮﺩ
ﭼﻪ ﺧﻨﺠﺮﻫﺎ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺩﻟﻬﺎ ﮔﺬﺭ ﮐﺮﺩ

ﺯﻫﺮ ﺧﻮﻥ ﺩﻟﯽ ﺳﺮﻭﯼ ﻗﺪﺍﻓﺮﺍﺷﺖ
ﺯ ﻫﺮ ﺳﺮﻭﯼ ﺗﺬﺭﻭﯼ ﻧﻐﻤﻪ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ

ﺻﺪﺍﯼ ﺧﻮﻥ ﺩﺭ ﺁﻭﺍﺯ ﺗﺬﺭﻭ ﺍﺳﺖ
ﺩﻻ‌ ﺍﯾﻦ ﯾﺎﺩﮔﺎﺭ ﺧﻮﻥ ﺳﺮﻭ ﺍﺳﺖ

ﺳﺎﯾﻪ (ﻫﻮﺷﻨﮓ ﺍﺑﺘﻬﺎﺝ)

هشتم مهر...

مکانم لا مکان باشد

نشانم بی نشان باشد

نه تن باشد

نه جان باشد

که من از جان جانانم


هشتم مهر...بزرگداشت مولانا جلال الدین جان جانان گرامی باد ..

بعد از تو....شهریار شفیعی

ﺷﻬﺮﯾﺎﺭ ﺷﻔﯿﻌﯽ :
 
ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻮ

ﺩﯾﮕﺮ ﺷﻌﺮﻫﺎﯾﻢ ﺷﺒﯿﻪ ﺷﻌﺮ ﻧﯿﺴﺖ

ﻗﺎﻓﯿﻪ ﻫﺎ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻧد

ﻗﺎﻟﺐ ﺗﻬﯽ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ

ﻭﺯﻧﺸﺎﻥ ﮐﻢ ﻭ ﺯﯾﺎﺩ ﻣﯿﺸﻮﺩ

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺟﻮﺩ

ﺗﺎ ﺁﺧﺮ ﺩﻧﯿﺎ ﺷﻌﺮ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮔﻔﺖ

ﺁﺧﺮ ﻗﺮﺍﺭ ﺷﺪﻩ

ﺧﺪﺍ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﺩﯾﻒ ﮐﻨﺪ.

باید امشب بروم




باید امشب بروم
یاید امشب چمدانی را
که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد،بردارم
و به سمتی بروم
که درختان حماسی پیداست

رو به آن وسعت بی واژه که همواره مرا میخواند...

باید امشب بروم...
باید امشب بروم...
سهراب سپهری

قبلنا..تازگیا

قبلنا فکر میکردم همه چیز دست یافتنی و میشه همه چیز و بدست آورد
اما تازگیا هرچی پیش میرم به دست نیافتنی بودن بیشتر اطمینان پیدا میکنم

آوای تو در گوش زمان عین سروش است

یکم مهر زادروز استاد شجریان ....
انشاالله تندرست و پیروز باشند همیشه ....



پر ﺑﺎﺭﺗﺮﯾﻦ ﺍﺻﻠﻪ ﺷﺠﺮﻋﺎﺭﻑ ﺩﻭﺭﺍﻥ

ﺍﯼ ﻗﻠﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺷﻬﺮﺕ ﺍﯾﺮﺍﻥ

ﺁﻭﺍﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﮔﻮﺵ ﺯﻣﺎﻥ ﻋﯿﻦ ﺳﺮﻭﺵ ﺍﺳﺖ

ﺑﺮ ﺗﺎﺭﮎ ﻫﺮ ﺑﯽ ﻫﻨﺮﯼ ﺧﺸﻢ ﻭ ﺧﺮﻭﺵ ﺍﺳﺖ

ﺍﺯ ﺭﯾﺸﻪ ﺗﻮ ﺩﺷﺘﯽ ﻭ ﻣﺎﻫﻮﺭ ﻋﯿﺎﻥ ﺷﺪ

ﻭﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﺳﺒﺰ ﺗﻮ ﺳﻪ ﮔﺎﻩ ﺁﺏ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ

ﻭﺯ ﭼﺎﺭﮔﻬﺖ ﻣﺎﻡ ﺯﻣﯿﻦ ﻧﻄﻔﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﺴﺖ

ﻭﺯ ﺷﻮﺭ ﺗﻮ ﻫﺮ ﺑﺮﮒ ﺯ ﺗﺎﺭﺍﺝ ﺧﺰﺍﻥ ﺟﺴﺖ

ﺍﻓﺸﺎﺭﯼ ﺗﻮ ﻣﯿﻮﻩ ﭘﺮ ﺑﺎﺭ ﺩﺭﺧﺘﺖ

بﺮ ﺻﺨﺮﻩ ﻋﺰﺕ ﺯﺩﻩ ﺟﺎ ﭘﺎﯾﻪ ﯼ ﺗﺨﺘﺖ

ﺍﺯ ﺣﻨﺠﺮﻩ ﺍﺕ ﯾﺎﻓﺖ ﻫﻤﺎﯾﻮﻥ ﭘﺮ ﭘﺮﻭﺍﺯ

ﻗﻤﺮﯼ ﺯ ﻧﻮﺍﯼ ﺗﻮ ﺯﻧﺪ ﭼﻪ ﭼﻪ ﺁﻭﺍﺯ

ﺩﺍﺩ ﻣﻦ ﻭ ﻣﺎ ﺣﺎﺻﻞ ﺑﯿﺪﺍﺩ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ

ﺁﺑﺎﺩﯼ ﺍﯾﻦ ﻧﺴﻞ ﺯ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ

ﺁﺭﺍﻣﺶ ﻣﺎ ﺭﻓﺘﯽ ﻭ ﻣﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﻭ ﺗﻘﺪﯾﺮ

ﺻﯿﺪﯾﻢ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺷﻬﭙﺮ ﺧﻮﺩﺧﻔﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﺨﺠﯿﺮ

ﺗﺎ ﭘﺮﭼﻢ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻭ ﻫﻨﺮ ﺩﻭﺵ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ

ﺟﺎﻡ ﺟﻢ ﺟﻤﺸﯿﺪ ﻫﻨﺮ ﻧﻮﺵ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ

ﻣﻦ ﺷﻮﺷﺘﺮﯾﻢ ﮔﻮﺷﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﻣﻌﺪﻥ ﺫﻭﻗﺖ

ﺷﺎﻋﺮ ﻧﯿﻢ ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ ﺗﺮﺍﻭﯾﺪﻩ ﺯ ﺷﻮﻗﺖ
                                                                                  ﺣﺴﻴﻦ ﺫﺍﻛﺮﻱ

شاید...

کسی چه میداند


شاید این جهان جهنم جهانی دیگر باشد..








++از کانال رادیو عاشقی https://telegram.me/radiolovee

++اینم وبلاگش http://radiolove.blog.ir/

شاید همین بس بود

در زندگی شاید همین بس بود

در گوشه ای آرام
اشعار از،نیما،اوستا هست
یک بیت از دیوان او

یا لحظه ای
غمگین حیاطی کوچک از پاییز

پری الزمان مهرزاد

خشم...ویلیام بلیک

ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﻢ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩﻡ
ﺧﺸﻢ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺷﺠﺎﻋﺎﻧﻪ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ
ﺧﺸﻢ ﻣﻦ ﻓﺮﻭ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﺁﺭﺍﻡ ﺷﺪ

ﺍﺯﺩﺷﻤﻦ ﺧﻮﺩ ﺧﺸﻤﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩﻡ
ﺍﯾﻦ ﺧﺸﻢ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﻋﻤﺎﻕ ﺿﻤﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺍﻧﺒﺎﺷﺘﻢ،
ﺍﯾﻦ ﺧﺸﻢ ﺍﻭﺝ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﺴﻢ ﻭ ﺟﺎﻧﻢ ﺭﺍ ﺗﺴﺨﯿﺮ ﮐﺮﺩ.

ﻫﺮ ﺻﺒﺢ ﻭ ﺷﺐ، ﻟﺮﺯﺍﻥ ﻭ ﻫﺮﺍﺳﺎﻥ ﻧﻬﺎﻝ ﺧﺸﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺷﮑﻬﺎﯾﻢ  ﺁﺑﯿﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﻡ
ﻭ ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪﯼ ﻫﺎﯼ ﻇﺎﻫﺮﯼ ﻭ ﻓﺮﯾﺒﮑﺎﺭﺍﻧﻪ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﻧﻮﺭ ﺗﺎﺑﺎﻧﺪﻡ
ﻭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺭﺷﺪ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﻧﺸﺴﺖ ﻭ ﯾﮏ ﺳﯿﺐ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﺷﺪ
ﻭ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻦ  ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺐ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺩﺭﺧﺸﯿﺪ ﻣﺸﺎﻫﺪﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﻭ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻦ ﺳﯿﺐ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ.

ﻭﻗﺘﯽ ﺷﺐ ﭼﻮﻥ ﺍﺑﺮﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ  ﻭ ﺍﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺯﺩﯼ ﺑﻪ ﺑﺎﻍ ﻣﻦ ﺁﻣﺪ
ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺩﺷﻤﻦ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺩﺭﺧﺖ ﺩﺭﺍﺯﮐﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ.




وی
لیام بلیک

چاره چیست؟

نه ز ایمانم نشانی،

نه ز کفرم رونقی 


در میان این و آن، 

درمانده حیران چون کنم