شاید برای همیشه

شاید این اخرین پست در این بلاگ باشه.مجالی برای توضیح اینکه چه شد که این تصمیم را گرفتم انقدر در حال و هوای این بلاگ غریب نیست اما همین را بگویم شاید کافی باشد که دیگر شرح دادن روزهایم یا حس و حالم برایم خوشایند نیست.

اگر اینها را می نویسم فقط بخاطر این است از شمایی که این مدت مرا خواندید تشکر کنم.
و برای پست هایی که باعث شادیم میشد و هر وقت نبودم تمام پست های نخوانده را به ترتیب می خواندم،برای شعرهای خاصی که شما انتخاب می کردید،برای نوشته های زیبای تان و برای همه لحظاتی که در اینجا گذراندم.

امیدوارم کسی از من دلگیر نباشد.

++ شاید بار دیگر که برگشتم اینجا حذف کنم و شاید هم همین طور نگدارمش.هنوز نمی دانم